Είναι η περίοδος που όλοι μας ασχολούμαστε είτε με βαφή καινούριων κυψελών είτε με
την συντήρηση των παλαιών και για αυτό θα αναφερθώ σε τρόπους βαφής που εφαρμόζω ή μου έχουν πει.
Οι κυψέλες που κυκλοφορούν είναι οι πλαστικές και οι ξύλινες.την συντήρηση των παλαιών και για αυτό θα αναφερθώ σε τρόπους βαφής που εφαρμόζω ή μου έχουν πει.
Οι πλαστικές κυκλοφορούν στην αγορά τα τελευταία 8 χρόνια περίπου. Οι κατασκευαστές υπόσχονται άτυπα δεκαετή εγγύηση αλλά ακόμη δεν έχει παρέλθει η δεκαετία για να έχουμε σαφή εικόνα αντοχής. Δεν απαιτείται κανενός είδους συντήρηση παρά μόνον καθαρισμός. Προσωπικά έχω έναν αριθμό πλαστικών από εξαετίας και αυτό που έχω παρατηρήσει είναι κάποια σχετική φθορά (αποσύνθεση) σε πολλά καπάκια. Η συνέχεια θα δείξει την αντοχή τους.
Οι ξύλινες κυψέλες χρησιμοποιούνται από πολλά χρόνια είτε σαν ιδιοκατασκευή είτε στην τυποποιημένη μορφή της Langstroth. Αυτές οι κυψέλες είναι που χρειάζονται αρχική βαφή και περιοδική συντήρηση και με αυτές θα ασχοληθούμε σήμερα.
Το ευπαθές σημείο τους είναι κυρίως οι ενώσεις στις γωνίες και για το λόγο αυτό πρέπει να επιλέξουμε τα καταλληλότερα αλλά και ταυτόχρονα οικονομικά. Οι συνήθεις τρόποι που χρησιμοποιούμε είναι οι παρακάτω:
Εμβάπτιση σε λινέλαιο ή παραφίνη
Ολόκληρη η κυψέλη ή ο όροφος εμβαπτίζονται για λίγα λεπτά σε λινέλαιο ή παραφίνη που βράζουν στους 140 βαθμούς. Απαραίτητος εξοπλισμός είναι ένα καζάνι και ένα δυνατό φλόγιστρο ενώ η διαδικασία μπορεί να εφαρμοστεί μόνον σε καινούριες κυψέλες.
Βαφή με αστάρια και χρώματα
Αυτός ο τρόπος είναι που χρησιμοποιείται από τους περισσότερους μελισσοκόμους και φυσικά και από εμένα. Υπάρχουν πολλά υλικά βαφής που πωλούνται στην αγορά και προτείνονται από τους κατασκευαστές ή καταστήματα. Μέσα από την προσωπική μου εμπειρία αλλά και προτάσεις φίλων συναδέλφων θα προσπαθήσω να σας παρουσιάσω κάποια από αυτά με την προσωπική μου εκτίμηση για τα αποτελέσματα.
Αστάρι και βαφή με λαδομπογιά
Η λαδομπογιά είναι μάλλον ακατάλληλη για έκθεση σε καιρικές συνθήκες με αποτέλεσμα να σκάνε στα σημεία ένωσης.
Αστάρωμα και βαφή με χρώματα νερού κυψελών
Και με αυτό το υλικό εμφανίστηκαν σκασίματα και πετάγματα στα σημεία ένωσης σχετικά νωρίς.
Αστάρωμα με χαλαζιακό αστάρι και βαφή με χρώματα νερού
Το χαλαζιακό αστάρι είναι δομικό υλικό και χρησιμοποιείται σαν βάση σε σοβά. Στην κυψέλη κολλάει δυνατά σαν υλικό και έχει μία σαγρέ και σκληρή αφή. Μου προτάθηκε από συνάδελφο με διαβεβαίωση ότι το έχει χρησιμοποιήσει πριν 12 χρόνια και δεν έχουν πάθει τίποτε. Για τελείωμα χρησιμοποιούμε χρώματα νερού. Εφάρμοσα αυτή τη μέθοδο αλλά πριν ένα χρόνο και δεν έχω ακόμη προσωπική σαφή εικόνα.
Βαφή με χρώμα κυψελών της Beenectar
Τελευταία είδα στο σάιτ της εταιρίας για το συγκεκριμένο χρώμα και αγόρασα ΄μία συσκευασία των 15 κιλών για δοκιμή. Κατά τη χρήση αυτό που διαπίστωσα είναι ότι το υλικό αυτό γίνεται σαν λάστιχο και αυτό μου δίνει ελπίδα ότι θα έχει αντοχή στις ενώσεις. Ελπίζω τα αποτελέσματα να είναι θετικά.
Βαφή με μονωτικό ταρατσών
Άκουσα ότι κάποιοι συνάδελφοι χρησιμοποιούν μονωτικό ταρατσών για την βαφή. Δεν έχω χρησιμοποιήσει αυτό το υλικό για κυψέλες παρά μόνον για την ταράτσα του σπιτιού μου. Το υλικό αυτό λειτουργεί όπως και το προηγούμενο δηλαδή λαστιχοποιείται. Αν κάποιος φίλος έχει άποψη ας την καταθέσει εδώ για ενημέρωση όλων μας.
Τέλος να αναφέρω ότι το κόστος των υλικών βαφής (λαδομπογιές κλπ) είναι περίπου ίδιες και κυμαίνονται από 5-8 ευρώ το κιλό. Για το μονωτικό ταρατσών δεν γνωρίζω κόστος αλλά υποθέτω ότι είναι περίπου ίδιο με τα υπόλοιπα.
Περιμένω τα σχόλια σας και τις προτάσεις/απόψεις σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου