Η θυμόλη είναι εκχύλισμα του θυμαριού σε κρυσταλλική μορφή. Η χρήση της στη μελισσοκομία έχει ως σκοπό την καταπολέμηση της νοζεμίασης προληπτικά. Η προληπτική της
δράση ανακαλύφθηκε τυχαία αφού αρχικά χρησιμοποιήθηκε ως συντηρητικό στο σιρόπι και μετά από μακροπρόθεσμη χρήση διαπιστώθηκε ότι τα μελίσσια δεν νοσούσαν από νοζεμίαση.
Σύμφωνα με τους ερευνητές πρέπει να τροφοδοτούμε τα μελίσσια μας με σιρόπι που περιέχει θυμόλη άνοιξη και φθινόπωρο τουλάχιστον 3-4 λίτρα την κάθε περίοδο. Η δοσολογία είναι 1 γραμμάριο θυμόλης σε σιρόπι που προέρχεται από 10 κιλά νερό και 10 κιλά ζάχαρη (περίπου 16,6 λίτρα).
Αφού παρασκευάσουμε το σιρόπι διαλύουμε τη θυμόλη σε καθαρό οινόπνευμα και την προσθέτουμε στο μίγμα και τροφοδοτούμε τα μελίσσια μας. Αν προσθέσουμε στο μίγμα και κάποιες βιταμίνες που του προσδίδουν εκτός των συστατικών γεύση και άρωμα θα το πάρουν άμεσα τα μελίσσια μας. Θα πρότεινα να αποφύγουμε την προσθήκη μελιού για να αποτρέψουμε το κίνδυνο μετάδοσης της ασθένειας.
Ένας άλλος τρόπος χρήσης της θυμόλης είναι να δώσουμε ζυμάρια που την περιέχουν. Όλες οι εταιρίες παρασκευάζουν τέτοιες τροφές αλλά εκτός του ότι το μελίσσι δεν την παίρνει ευχάριστα υπάρχει ο κίνδυνος να φύγει λόγω της συνεχόμενης μυρωδιάς.
Τέλος να πω ότι υπάρχουν και άλλα σκευάσματα φυτικά για την αντιμετώπιση της νοζεμίασης (Νοζεβιτ, Νοζεστάτ κλπ) που μπορούμε να προσθέσουμε στις τροφές οι οποίες έχουν αρκετά μεγαλύτερο κόστος σε σχέση με τη θυμόλη που είναι πάμθηνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου