Πολλοί μελισσοκόμοι καταφεύγουν την καλοκαιρινή περίοδο στα βαμβακοχώραφα με τα μελίσσια τους για συλλογή μελιού. Το ίδιο κάνω και εγώ μιας και είμαι και καλλιεργητής βαμβακκιού και τριφυλλιού.
Η φετινή χρονιά δεν ήταν καλή για τα βαμβάκια αφού δεν έδωσαν σχεδόν τίποτα. Τα ίδια λένε και συνάδελφοι από Μαγνησία και γενικότερα από περιοχές βαμβακοκαλλιέργειας. Την παρτίδα έσωσαν τα τριφύλλια τον Ιούνιο αλλά και προς το τέλος Ιουλίου αφού οι βροχές δεν επέτρεψαν την κοπή έγκαιρα με αποτέλεσμα να κάνουν μία πλούσια ανθοφορία. Παράλληλα εγώ διατηρώ τριφύλλια για σποροπαραγωγή από τα οποία για κάποιες μέρες έμπαινε στην κυψέλη μέχρι και 1,5 κιλό μέλι την ημέρα.
Κατά την διάρκεια του τρύγου κάνουμε και την προετοιμασία για τα πεύκα. Τι κάνουμε λοιπόν?
Το σφίξιμο των μελισσιών είναι το πρώτο πράγμα. Το σφιγμένο μελίσσι οργανώνεται και δουλεύει καλύτερα. Κατεβάζουμε τον όροφο σε όποια δεν κρίνεται απαραίτητος. Δίνουμε άδεια και χτισμένα πλαίσια στη γονοφωλιά ώστε να τα γεννήσει τροφοδοτώντας παράλληλα με σιρόπι. Προσωπικά βάζω και ένα ζυμάρι με βιταμίνες. Δεν χρησιμοποιώ βανίλια. Πρέπει στα πεύκα να πάμε με όσο το δυνατόν περισσότερους γόνους. Εκεί το μελίσσι θα ξεγονιάσει και θα βάλλει μέλι εφόσον το πεύκο μας κάνει το χατίρι και δώσει.
Από τον τρύγο θα μας μείνουν πλαίσια τα οποία πρέπει να προφυλάξουμε από τον κηρόσκορο αλλά αυτό θα αποτελέσει αντικείμενο άλλης ανάρτησης.
καλά μέλια στα πεύκα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου